Wicekrólestwo Peru

Na wstępie przepraszam za długą nieobecność, ale to już przeszłość - historia. Dziś opowiemy o Wicekrólestwie Peru. Owych wicekrólestw było sporo, ale to rozpocznie naszą przygodę z taką formą państwa. Zaczynajmy!
Mianem wicekrólestwa określano hiszpańskie kolonie. Jak wiemy, Hiszpanie posiadali obszerne imperium kolonialne które rozciągało się na obie Ameryki i sporą część archipelagów wysp azjatyckich, tj. Indonezja. W tym przypadku, Wicekrólestwo Peru obejmowało wszystkie hiszpańskie zdobycze kolonialne na terenach Ameryki Południowej.
Na początku XVI wieku, Hiszpanie posiadali w swoich szeregach wielu wybitnych konkwistador, owym wybitnym kolonistą był Franciszek Pizarro, który podobnie jak Ferdynand Cortez wyruszł do Nowego Świata w poszukiwaniu nowych terenów dla Króla Hiszpanii. Obaj dowódcy mieli jeden wspólny problem - armię liczącą niewielkie ilości żołnierzy. Ale my tym razem skupimy się na Franciszku, który posiadał ledwo 300 żołnierzy. Dzięki ich bohaterskiej postawie Pizarro zdobył tereny dzisiejszej południowej części Ameryki Łacińskiej, a dokładine okolice dzisiejszej Panamy. Prowadził tam prace badawcze mające na celu zbadać co jest na południe od ich lokalizacji. Niewieli później dowiedział się, iż Ferdynad Cortez rówież rozpoczął podboje dla Korony Hiszpańskiej, ale w Meksyku. To zachęciło Franciszka do eksploracji na południe.
Mała armia Pizarra, natrafiła na legendarne państwo Inków. Hiszpanie (jak wszyscy biali) bali się tubylców, ale tu przydało się kilka rzeczy przywiezionych z Europy. Przedewszystkim - broń palna, tubylcy inkascy urzywali wyłącznie broni białej, lub niekiedy łuków i zatrutych strzał (ale to była rzadkość). Drugą rzeczą przywiezioną z Europy, były oczywiście choroby. Ponieważ, Inkowie żyli w terenach górskich lub zalesionych (puszcza amazońska) nie mieli jak hodować np. bydła. My na wyleśionych terenach Anglii czy Francji, a także Polski, mogliśmy owe bydło hodować. Dzięki temu byliśmy uodparniani na wiele różnych chorób. Natomiast układy odpornościowe mieszkańców państwa inkaskiego, nie były przygotowane na wiele różnych bakterii i wirusów. Nawet obecność lewo 300 Hiszpan sprawiła, że Inkowie byli gnębieni przez choroby. Na wspomnianych terenach Panamy już w 1528 roku, utworzone zostało gubernatorstwo Nowej Kastylii, jednakże Pizarro, władzy tam nie miał.
Franek rozpoczął wielką wojnę z Inkami w 1531 roku, i zakończyła się dwa lata później, tylko dlatego, iż Inkowie pogrążeni byli w konfliktach dynastycznych. Czyli dwaj synowie władcy kłócili się o to kto ma zostać nowym królem. Po zakończeniu wojny, kompletnego zniszenia Inków i zdobyciu Cuzco, o wszyskim dowiedział się Karol V - król Hiszpanii. Dopiero wtedy ok. 1533 roku, Franciszek Pizzaro został Gubernatorem Nowej Kastylii, którą potem nazywano rówież Peru, a potem...
Franek rządził spokojnie swoją prowincją i wdrażał tam nowe prawa i obowiązki. Jego obowiązkiem nadanym mu przez króla było zchrystianizowanie żyjącej tam ludności. Udało mu się dokonać dalszej ekspansji terytorialnej. Dokonał pierwszych podziałów administracyjnych nowej prowincji. Wszystko szło dobrze aż do 26 czerwca 1541 roku, kiedy to w Limie (ówczesnej stolicy prowincji) dokonano skutecznego zamachu na jego życie. Nowym gubernatorem został Blasco Nunez Vela, dzięki jego wkładowi w życie polityczne prowincji udało się w 1542 roku uchwalić Nowych Praw które wprowadziły dużo znaczących zmian. Ważnym jej punktem było skupienie władzy w ośrodkach centralnych, dzięki czemu powstało Wicekrólestwo Peru, którego stolica znajdowała się w Limie. Blasco Vela został pierwszym wicekrólem nowego państwa.
Wicekrólestwo prężnie się rozwijało dokonano stosownego podziału administracyjnego, który dzielił wicekrólestwo na 6 audiencji. Każda audiencja była zarządzana przez prezydenta. Finalnie, pod koniec istnienia królestwa, było ono podzielone na 9 audiencji. W 1776 roku, wyodrębniono dwa nowe wicekrólestwa: La Palaty i Nowej Garandy. Cztery lata później wybuchło wielkie powstanie pod wodzą Tupaca Amaru, który walczył o powrót indian do władzy. Ogólnie powstanie trwało do 1783, ale już po ledwo roku walk przywódcę pojmano i stracono. Wicekrólestwo spokojem mogło się cieszyć przez dobre 40 lat, bo dopiero w 1821 roku wybuchło kolejne powstanie tym razem pod wodzą białego, a nie indianina. Był to generał Jose de San Martin. W tym samym roku zdobył Limę i ogłośił powstanie niepodległego państwa - Peru. Hiszpanie próbowali powstrzymać tendencje niepodległościowe w tamtych regionach wysyłając tam duże ilości wojska. Po ogłoszeniu niepodległości przez Peru, w wielu innych prowincjach powstawały obozy zwolenników niepodległości. Oficjalnie, to wtedy Hiszpanie utracili Amerykę Południową. W czasie trwania Wicekrólestwa Peru w latach 1542- 1821, rządziło nim 53 wicekrólów, którzy mianowali... no sporo prezydentów audiencji. Tak to się skończyło, chociaż wielu chciało aby takie królestwo się utrzymało i stworzyło gigantyczne państwo obejmujące całą Amerykę Południową. Ale cóż to historia! Niedlugo opowiemy o innym wielkim wicekrólestwie - w kontekscie powierzchni oczywiście.

Flaga Wicekrólestwa Peru, podobną posiadała Nowa Hiszpania