Ale po klęskach wojsk Hitlera na froncie wschodnim i w Afryce północnej, w sztabie Wermachtu*, było wiadmo iż trzeba przygotowywać się do obrony granic tysiącletniej Rzeszy. Więc wybudowano Wał Atlantycki, który początkowo był osadzony tylko na zachodnich wybrzeszach Francji, jednak ambicje Hitlera sięgały jescze dalej i wał kończył się na kole podbiegunowym. Więc Norwegia dostała nowe "znaczenie" dla sztabu III Rzeszy.
Po ladowaniu Aliantów zachodnich w Normandii, Stalin miał pewność że będzie mógł "wyzwolić" wszystkie kraje które staną na drodze jego armii. W przypadku Norwegii było troszkę inaczej, ponieważ z początku to wojska zachodnich Aliantów miały zająć się Norwiegią tak jak to było w 1940 roku. Ale jednak to nie oni zdecydowali się odbić ten skandynawski kraj. A więc nastapił ten feralny moment!
W październiku 1944 roku, 14 Armia Radziecko - Norweska przekroczyła granicę Norwegii w Kirkenes - mieście połozonym na północy kraju zaledwie 1840 km od Oslo. Następnie armia ta wyparła z miasta 375 tysięczny batalion Niemców. Potem - no wiadomo - zajmowali Norwegię aż do skutku. Ciekawostką jest to że w wyzowleniu Norwegii brał udział oddział norwesko języcznych Amerykanów.
Może krótka dość historia o odbiciu Norwegii, nie była aż tak przejumująca, ale zawsze warto wiedzieć więcej!
*(Użyta nazwa Wermacht odnosi się do wszystkich wojsk niemieckich ; często tak zazywano piechotę ; Wermacht składał się na: Herr - Wojska Lądowe, Luftwaffe - Lotnictwo, Kiregsmarine - Marynarka Wojenna)
*(Użyta nazwa Wermacht odnosi się do wszystkich wojsk niemieckich ; często tak zazywano piechotę ; Wermacht składał się na: Herr - Wojska Lądowe, Luftwaffe - Lotnictwo, Kiregsmarine - Marynarka Wojenna)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz